Ik wist dat ik het verknoeid had.
Dat was eigenlijk de kern van alles wat daarna gebeurde. Te weten, tot op het bot, dat alles helemaal mijn schuld was. Ik en Todd hadden het goed voor elkaar; goed huwelijk, mooi huis, fatsoenlijk geld… alles waar we echt naar konden zoeken. Er waren mensen van onze leeftijd die een moord zouden doen voor wat wij hadden. Maar ik ging door en verpestte het toch.
Maar als ik u dit allemaal ga vertellen, dan moet ik het een beetje beter uitleggen. Mijn naam is Alice McMahon. Sommigen van u kennen mij misschien al als Berry. Ja, die. Ik had niet verwacht dat ik zou eindigen als ’s werelds beroemdste sekswerker. Ik verwachtte op mijn achttiende te trouwen – wat ik ook gedaan heb – en dan te werken tot Todd, mijn man, klaar was met studeren. Dan zou hij een baan krijgen, en ik zou stoppen met werken. We zouden kinderen krijgen, een jongen en een meisje, en ze zien opgroeien. En als ze dan een vaste baan en een eigen leven hadden, zou Todd ontslag nemen, en zouden wij als gelukkige “empty nesters” door de wereld zwerven.
Goed plan, niet? En we hadden het kunnen doen als ik niet…
Oh. Wacht, het spijt me. Ik ben het vergeten. Kijk, zoals ik al zei, ik ben ook Berry. En Berry zijn heeft regels. Toen dit verhaal begon, was ik achttien. Ik was – en ben nog steeds – een roodharige, met dik, lang, prachtig rood haar dat tot aan mijn middel hangt. Het is steil. Dat moet ik u ook zeggen. Het is erg lang en steil. Mijn huid is heel bleek, op sommige plaatsen bijna spierwit. Ik bloos niet gauw, of word rood als ik dronken ben, en ik heb echt een goede, romige huid. Ja, ik hydrateer. Het enige wat ik op die huid heb zijn sproeten, heel veel sproeten. Grote groene ogen, ook.
Maar dat is niet het belangrijkste. Volgens de regels van Berry zijn mijn tieten het belangrijkste; E-cup, natuurlijk, met warme, schemerige tepels die, zelfs dan, in een oogwenk hard zouden worden en door mijn hemdje zouden komen als ik opgewonden zou raken. Een slanke taille, die mijn grote, ronde, parmantige kont benadrukt. Lange benen, met grote, zachte dijen, die naar mijn knieën toe smaller werden en dan uitwaaierden naar ronde, zachte kuiten. Kleine voeten. Grote, gladde, kusbare lippen, zachtroze zonder lippenstift of gloss. Ik heb ook gemakkelijk blauwe plekken. Doe me pijn, en je kunt een litteken op me achterlaten dat dagen blijft zitten.
Dat is wat belangrijk is, want dat is wat mij goed maakt om te neuken. En Berry zijn betekent veel geneukt worden.
Maar ik was Berry nog niet. Nee, ik was toen nog Alice, en zoals ik al zei, ik had net alles verkloot.
Zie je, ik en Todd? Wij waren al sinds ons zestiende verloofd. En we waren al samen sinds ons veertiende. Het was… zo goed als perfect. Zelfs door alle tienerlul heen, en de dingen die het leven tieners toewerpt die veel minder onzin en veel meer werk zijn (de scheiding van zijn ouders, de pure, afschuwelijke woede van mijn ouders over het feit dat ik met een niet-christen was), waren wij erin geslaagd bij elkaar te blijven. Door te gaan. Gelukkig te zijn.
Wij hadden geregeld dat wij zouden trouwen zodra wij achttien waren geworden. Hij was drie maanden ouder dan ik, dus hij wachtte op mij. Dat… maakt het op de een of andere manier erger.
Maar toen…
Ik was nog nooit op zo’n soort feest geweest. Oké? Nooit. Ik had nog nooit iets gedronken. Ik had nog nooit iemand anders gekust dan Todd, ik had ook nog nooit iemand anders aangeraakt dan hem en…
En we hadden… die ruzie, vlak daarvoor.
Die stomme ruzie.
Ik had… ik had zijn laptop gevonden. En normaal gesproken zou ik er nooit op gekeken hebben! Dat zou ik echt niet doen, zo’n stel waren wij niet. Maar die keer, voor de eerste keer, deed ik het. Ik keek op zijn laptop. En hij had naar porno gekeken.
Heel veel porno. Allerlei soorten. Ik kende de namen toen nog niet, maar- wel. Nu kan ik ze voor u opnoemen. Veel vrouwelijk onderwerpingsmateriaal. Bondage, spanking, tepels – kent u de kink.com video waar het het verjaardagsfeestje is van Meesteres Donna, en zij heeft tonnen meisjes die voor haar subben en zij laat hen iedereen neuken en zij doet hen pijn terwijl zij het doet? En dan haalt ze Remy LaCroix uit een verjaardagsgeschenkdoos en ze laat iedereen Remy neuken, maar Remy mag wel klaarkomen? Dat had hij wel gehad.
Dan, vreemd genoeg, een paar Hotwife sites, maar niet veel – die waar de vrouw er veel over praat dat ze het doet om haar man gelukkig te maken, of waar de stieren de man eerst betalen.
Plus. Plus duisterder spul. Er was veel Japanse Chikan, een paar meisjes die gangbanged of verkracht werden of wat dan ook. (Niet, zoals, echt verkracht, het was vrij duidelijk in scène gezet, maar toch.) En een webcamstripper, en een paar escortbureaus. (Ik dacht niet dat hij mij bedroog. Het zou eenvoudiger geweest zijn als ik dat wel dacht, maar dat deed ik niet. En ik had nog gelijk ook; Todd kickt op meisjes die aan de haak slaan, dus hij brengt de sites ter sprake en rukt zich soms af. Toen hield dat op).
Maar het zwaarst? Dat waren meisjes met dieren. Dat… heeft me echt van mijn stuk gebracht. Maar het zit zo, dit alles? Het stond allemaal op zijn laptop. Het meeste stond open in tabbladen. Dat is dus een drukbezette laptop. En ik, een kleine onschuldige, die dit ziet en helemaal door het lint gaat.
Ik zei toen dat het kwam omdat het walgelijk was, en hoe kon hij daar nou naar kijken? Hoe kon hij het mooi vinden? En dat is ook gebeurd met het gevecht. Maar waar het om ging, was dat het daar niet echt om ging.
Het was omdat ik het mooi vond.
Zelfs toen ik er alleen maar naar keek, voelde ik mijn lichaam reageren. Ik voelde handen over mijn huid scheren, die mijn armen of mijn benen of mijn heupen stevig vastklemden. Mijn gedachten toverden pikken in mijn kontgat, mijn kutje, mijn mond- de zoute smaak van sperma, de zachtheid van pikhuid op mijn tong, het dichtknijpen van mijn keel-
Het kwam… allemaal in mij op. Ik denk dat misschien een klein deel van mij Berry was, zelfs toen al.
Dus ja. We hebben gevochten. Wij hebben echt, ECHT gevochten. Het soort slepende, apocalyptische ruzie die je na afloop laat beven. Het was een verdomde doodswedstrijd, dat was het echt. En ik was het die schreeuwde. Ik was het die het aan de gang hield. Todd stond daar maar een beetje. Nam het op. Schaamde zich, ergens diep van binnen, en daardoor voelde ik me schuldig, wat me alleen maar kwader maakte.
Tot ik uiteindelijk gewoon… wegging. Marcheerde het huis uit, stapte in mijn auto en reed weg.
(Wij waren bij Todd’s moeder, voor u het vraagt, en zij was er niet. Drukke dame.)
Maar ik kon ook nergens heen. Mijn ouders hadden mij eruit geschopt toen ik en Todd verloofd waren. Ze dachten dat ik wel bij hen terug zou komen kruipen, denk ik, maar daar zaten we dan, anderhalf jaar later, en we spraken elkaar nog steeds niet.
Ik had terug kunnen gaan.
Dat is belangrijk om te begrijpen.
Ik had het gekund. Mijn vader en moeder zouden mij tot inkeer hebben gebracht, de verloving verbroken, een goed christelijk leven geleid, een goede christelijke echtgenote geweest zijn.
Berry zou in mij gestorven zijn, ongeboren.
Of ik had gewoon… kunnen rondrijden, afkoelen, teruggaan, eerlijk zijn tegen Todd. Ik weet niet waar dat ons gebracht zou hebben. Waarschijnlijk niet hier.
Maar ik heb geen van die dingen gedaan.
Nee.
Ik reed, en reed, weg van het stadje waar wij woonden, tot ik in de stad kwam. Ik parkeerde mijn auto. Ik keek hoe de zon onderging, terwijl ik daar zat, niet meer boos, alleen… alleen maar de laptop voorstellend, en de vrouwen die erop gebruikt werden, en mijn buik zat vol spanning en vuur en onweer en ik-
Wilde-
Het-
zo graag.
En ik was kwaad op mezelf omdat ik het wilde. En boos op Todd omdat hij me dat had laten willen, maar ook boos omdat Todd betekende dat ik het ook niet kon krijgen.
En toen werd het donker, en ik zag de nachtclubs opengaan, hun neonreclames aanzetten. Mijn moeder vertelde mij altijd dat die plaatsen waren waar zondaars naar toe gingen om te ravotten en ontucht te plegen. Zij noemde ze training voor de hel.
Wel. Ik wilde wel een beetje hel.
En toen stapte ik uit de auto. Ik stond daar, in mijn witte blouse met opgestroopte mouwen, een blauwe spijkerbroek die net iets te strak zat, gymschoenen, een verstandige beha, een verstandige slip.
Ik stond daar op de parkeerplaats. Luisterend naar Berry.
Ik trok de spijkerbroek en de gympen uit. Daar, in het volle zicht van de uitsmijter en de zich snel vormende rij jongens en meiden. Er werd geklapt. De blouse was te groot voor mij, eerlijk gezegd, maar dat betekende dat het een oké minirokje was. Ik zou blootsvoets zijn, maar- dat zou geen probleem zijn, toch?
Ik stroopte mijn mouwen op.
Ging achter de auto staan. Berry fluisterde nog steeds zonde in mijn oren, en ik luisterde. En ook blij, op een vreemde manier. Blij dat ik eindelijk gewoon ophield met proberen een braaf meisje te zijn, ophield met mijn leven te laten bepalen door de ouders die mij niet begrepen of niet wilden.
Ik reikte onder de zoom van het hemd, greep naar het voelbare slipje, en trok het uit. Toen achter mijn rug omhoog, naar de verstandige beha, en trok die ook uit. Naakt nu, onder het hemd. Ik maakte één knoopje net genoeg los om dat duidelijk te maken als kerels naar mijn decolleté keken. Nam de riem van de spijkerbroek en cinchte hem om mijn kleine taille.
Ik ben een pawg, weet u. Phat Ass White Girl, voor de porno-analfabeten onder u. Het is moeilijk om je als pawg te kleden, tenzij je je probeert te kleden als een hoer. Ik had daar altijd tegen moeten vechten. Berry zei me dat niet meer te doen.
En toen liep ik naar de achterkant van de rij. Mannen keken naar mij, lachten, glimlachten. Eentje duwde dicht tegen me aan. Grote kerel, brede schouders, spieren maar ook vet – een bierbuik die over zijn riem begint te rollen. Een dikke baard. Ik kon het zweet op hem ruiken onder de eau de cologne. Ik wilde dat. God. Ik wilde het echt.
Als ik er nu aan denk, is het net of ik daar weer ben, in niets dan een hemd en een riem op een koele zomeravond.
“Hé schatje,” gromt hij, en ik ril weer. “Je ziet er leuk uit.”
Ik probeer te glimlachen, nog steeds zenuwachtig. “Ja. Ik ben echt leuk.”
“Ik ook. Ga je vanavond feesten?”
“…Ja. Ja, dat ga ik.”
De rest herinner ik me niet zo goed meer; we haastten ons langs de uitsmijters (maar eentje maakte er een show van mij op wapens te fouilleren, het dunste excuus om zijn handen op mijn dijen en tieten en rug en kont te leggen. Ik liet hem begaan. Ik vond het lekker.), en dan de club zelf in. De muziek dreunt. Bierbuik heeft me bij de pols, neemt me mee naar beneden, naar de privé-lounge.
Hij koopt drankjes voor me. Ik drink ze op.
Hij stelt me voor aan zijn vrienden – mannen zoals hij, of vrouwen die zo mooi zijn dat ik niet kan geloven dat ze bestaan. Ik zeg hem gedag.
Hij kust me.
Ik kus terug, hard. En dan zitten zijn vrienden ook op mij, en ik zoen veel jongens en veel meisjes, maar ik beweeg me niet. Nee. Ze hebben mijn armen boven mijn hoofd en ze pinnen me met mijn pols aan de muur vast, zodat ik vastzit aan de ingebouwde zetels. En de jongens buigen hun hoofd naar beneden om mij te kussen. Ik ben dronken, nu, en ik ben zeventien en een half, maar ik wil dit, dus ik blijf terug zoenen. Al gauw dippen hun tongen langs mijn tanden. Ik proef drank, bier, sigaretten, wietrook. Het is vies. Ik vind het heerlijk. Ik vind het heerlijk dat ik dit vreselijke in mijn mond proef, omdat ik eindelijk – eindelijk – het sletje ben dat ik altijd al wist, diep van binnen, dat ik was.
En degenen die mij niet vasthouden of kussen, grijpen door het hemd heen naar mij. Ik voel hun handen op mijn ribben, en mijn buik, en dan grijpen ze naar mijn tieten, ze grijpen het vlees ervan, ze knijpen, mijn tepels gevangen tussen hun vingers en het doet zo’n pijn.
Dit is het laatste moment dat ik maagd ben. Ik herinner het me perfect.
Want een seconde later heeft iemand – weet niet wie, kan het me niet eens herinneren – een vinger in mijn kutje. Ik ben zo nat als ik ooit geweest ben, en ze glijden naar binnen, en ik hijg in de mond van de vrouw die mij momenteel met haar tong proeft. Zij lacht. Nog twee vingers glijden bij mij naar binnen. Dan heeft iemand anders zijn vingertoppen bij het trillende roosje van mijn kontgaatje, en ik krijg één seconde de tijd om te denken “echt waar?” voordat ik erachter kom ja, echt waar, en er zit iemand in mijn kontje.
Het doet pijn.
Ik vind het heerlijk.
De vingers in allebei beginnen te pompen, en ik hijg nu, kreun, kronkel op de zitting, en iemand heeft mijn enkels vastgegrepen en ze houden mijn benen wijd open, zodat mijn kutje en mijn kontje helemaal te zien zijn. Ze zijn nu gestopt met mij te kussen. Meisjes worden gekust. Sletten worden gewoon gebruikt. Ik heb nog steeds de smaak van oud bier en nicotine in mijn mond, en het is nog steeds vies, en ik hou er nog steeds van, omdat ik weet wat het betekent.
De vingers in mijn kutje worden vergezeld door een vierde, en dan een duim. Ik sta opengesperd onder de brutale bedieningen van mijn anonieme gebruiker. De kont-vinger is nu tot aan de knokkel in mij begraven. Ik hoor Bierbuik’s stem, zwaar, grommend, die mijn lust door het dak laat spuiten- “pak haar hemd”.
Seconden later is de riem af
En ze scheuren aan het hemd en laten de knopen vliegen
En ik sta helemaal te pronken.
Een vrolijke stem brult ergens in de buurt (nauwelijks te horen door de waas van genot en pijn) “fuck me, look at the rack on this bitch! Moet die tieten neuken, man, minstens één keer!”
De woorden zijn nauwelijks een seconde in de lucht, voordat de volle hand die mijn kutje voor iedereen in die zaal heeft opengezet, zich terugtrekt. Eén seconde van verwarde teleurstelling/opluchting.
En dan stoot mijn gebruiker zijn vuist in mijn kut.
Mijn ogen gaan open. Ik zie die vreemde niet-kleur die je zicht verschroeit als je te lang in duisternis hebt gezeten. Het doet er niet toe. Ik kan niet zien wat ik zie. Te druk bezig met onder de oppervlakte meegesleurd te worden door de krankzinnige, huiverende diepten van sensatie van het gefist worden. Hete scheurende pijn. Onbeschrijflijk genot. Elk kiertje en gaatje van de hand staat in mijn geheugen gegrift. Tenen krullen, voeten wijzen, heel het lichaam wordt gespannen. (Hij droeg een trouwring. Ik voelde het goud in mij, op de een of andere manier koud tegen mijn zijdeachtig kut-vlies).
Het is gewoon.
Perfect.
De kont-vinger blijft pompen. De handen blijven aan mijn tieten rukken. Krassen van ongetrimde nagels. Ik ben gekneusd en bloedend en dolgelukkig. Dat brengt me terug, terwijl ik er aan gewend raak om de handpop van een vreemde te zijn. Het is goed dat ik dat doe, want seconden later zie ik de enorme handen van Beer Belly naar beneden reiken, schuiven – de vuist komt uit mij, maar ik zie het gezicht van mijn gebruiker niet – en dan is hij over mij heen. Zijn hemd is uit. Ik had gelijk. Gigantische spieren, en een enorme, rollende buik om me te bedekken, me te verstikken. De geur van opgedroogd zweet en mannelijke muskus, half verborgen door eau de cologne. Een baard. Overal haar, dik en zwart en pezig. Een reus van een man.
“Nu ze opgewarmd is,” jankt hij, en er klinkt een wreed gelach. En dan zakt zijn broek rond zijn knieën.
Todd had mij nooit gehad. Niemand had dat. Mijn moeder en vader nog te veel in mijn hoofd, denk ik. Ik wist niets, is mijn punt, van seks. Maar zelfs toen kon ik al zien dat de pik van Beer Belly onmogelijk was. Gemakkelijk negen centimeter lang, drie centimeter breed. Stijf. Meedeinend met zijn hartslag.
Ik denk dat het maar goed was dat ik zo goed gefist had, anders had hij zijn pik nooit zo diep in mij gekregen.
Dan was er het gevoel van zijn enorme, dikke borstkas die over mij heen rolde, mij verpletterend onder zijn gewicht. Mijn benen zijn opgevouwen, zodat ze op zijn schouders liggen, en hij gaat liggen en duwt me tot ik in tweeën gebogen ben. Mijn tieten worden tegen zijn borst gedrukt. Zijn tong zit in mijn mond. Ik staar hem aan met glazige, met tranen besmeurde, wanhopige, hongerige ogen, en hij kijkt terug, en o, ik word goed gebruikt.
Ik kan nauwelijks ademhalen. Mijn handen zijn nog steeds aan de muur vastgepind. Hij begint in mij te pompen. En ik ben weg. Mijn eerste orgasme door iemand anders bezorgd. Schudt door me heen. Rammelt op mijn botten, doet mijn ogen terugrollen in mijn hoofd. Hij ligt bovenop, dit grommend, grommend, grommend wezen, zijn halitose rolt over mijn gezicht
(ja, ja, verschrikkelijke adem, afschuwelijk, JA, GEBRUIK ME, HET IS WAAR IK VOOR-)
En hij blijft maar pompen, steeds maar weer, soms stopt hij om zijn tong in mijn mond te duwen. Begint langzaam en gestaag, dus als ik terugkom na dat eerste orgasme, heeft hij dat constante, uitstekende ritme in mijn kut.
Ik hijg. Probeer te spreken. Hij lacht.
“Hou je mond, schatje, niemand wil het neukspeeltje horen spreken.”
Neukspeeltje. God. Ja. Dat ben ik. Dat is wie ik ben. Berry is losgelaten,
en ik denk dat ik me nog nooit zo goed gevoeld heb.
Maar Bierbuikje weet niet wat een lekker neukspeeltje ik ben, dus hij grijpt me vast, hijst me omhoog (mijn armen buigen een seconde pijnlijk naar achteren tot de onbekende handen loslaten) en laat me dan vallen, zodat mijn rug plat tegen een tafel klapt. Een van die kleine, ronde metalen die je buiten in cafés ziet, niet groot genoeg om mijn hoofd te ondersteunen, en mijn nek is zwak en fladdert net als de rest van mijn lichaam, dus ik laat me vallen en mijn hoofd hangt achterover op taillehoogte. Bierbuikje verplettert me niet meer, maar hij neukt me nog steeds, en zelfs als hij dat niet zou doen ga ik nergens heen.
“Pak haar polsen,” gromt hij. “Nu, snel.”
En het gaat snel, zoals hij zegt. Iemand heeft elk van mijn polsen te pakken, en bindt ze in leren boeien met touw dat tot op de grond loopt. Iemand rukt, en mijn armen worden naar achteren gesleept, pijnlijk ver, net aan deze kant van ontwrichting. De kwelling doet een corona van rood genot sidderen in mijn dikke tieten. Ik ben gekruisigd en neukbaar.
Bierbuikje begint zijn ritme wat op te voeren. Er wordt gepraat, gelachen. Dan wordt er een riem losgemaakt en ik zie hem op zijn kop. Blauwe jeans en koper en leer. Een rits trekt naar beneden.
De pik is kleiner dan die van Beer Belly, maar hij is nog steeds groot. Erect. Ik kan hem ook ruiken, die muskusachtige mannengeur. De eigenaar reikt naar beneden en duwt zijn hand in mijn lange dikke rode haar. Ik hijg. Eén seconde staat mijn mond open. Meer heeft hij niet nodig. In een oogwenk is zijn pik tot aan mijn amandelen in mijn mond begraven. Ik kokhals erop, knijp erin met mijn keel, en zijn dikke balzak rust op mijn ruis.
Ik word facefucked. Seconden wordt hij eruit getrokken, zodat ik mijn bewustzijn niet verlies (Berry wil niet dat ik dat doe, wil zich elk heerlijk afschuwelijk moment van pure vernedering herinneren) en dan zit hij weer in mijn mond en stoot, stoot, stoot. Sneller dan Bierbuikje. Hamer op zijn sloopkogel.
Het doet pijn. En fuck me, ik vind het nog steeds heerlijk.
Na een minuut stuurt de pik in mijn mond een jicht van iets warms en zouts in mijn keel. Ik hoest en hak en ik kan het proeven en oh God ja. Dit. Minder dan een seconde om ervan te smullen voordat er een andere is, en ze mijn mond weer gebruiken.
Zo gaan ze een tijdje door. Mij gebruikend. Mij verblijdend door hoe weinig ze om mij geven als iets anders dan een kutje, wat tieten, en een mond. Een parade van lullen in mijn mond. Bierbuikje, nog wat versnellend, de binnenkant van mijn dijen kneuzend.
En dan besluit een van hen mij voor te stellen aan de volgende zonde op de lijst.
In die korte ogenblikken van bewustzijn onder de beukende lullen, had ik hem gezien. Klein ventje, kalend, slecht gebit. Ik wilde natuurlijk dat hij mij ook gebruikte, maar ik wilde dat ze mij allemaal gebruikten, dus hij had niet speciaal geleken.
Maar hij liet zijn broek zakken, en ik zag zijn lange, dunne pik. Als een spies. Besneden en op de een of andere manier scherp als een speer. Maar hij sloot zich niet aan in de rij van onbekende facefuckers, of probeerde Bierbuikje te verschuiven terwijl ze in mijn kutje brak. Hij had oogcontact met mij gemaakt, heel even maar. Leerde een akelig gele grijns. Rukte zich een minuut lang tot hardheid, en legde toen zijn vinger op zijn lippen.
Shhhh.
En verdween in de menigte van mijn gretige gebruikers. Ik had geen seconde om aan hem te denken. Te veel mensen in mij.
Maar ik zag hem later weer, naakt en kikkerachtig op handen en knieën door de menigte kruipend. Glimlachte naar mij. Verdween onder de tafel.
Bierbuikje had me meegesleurd zodat mijn heupen op de rand van de tafel lagen, zijn handen en pik hielden me tegen om te vallen. Ik vertel u dit, zodat u kunt begrijpen hoe spies zich gedraaid en gebogen moet hebben om te doen wat hij daarna deed.
Het begint bijna onmerkbaar, een fluistering in het bulderende orkest van pijn en genot waarin ik verdronken word. Een andere vinger, koud en vochtig en nat, stoot omhoog in mijn kontgaatje. Ik laat me er voor gaan. Ik wil het. De vinger merkt het, sondeert dieper- JA- trekt zich terug.
Ik slik sperma en teleurstelling door.
En dan.
Dan.
Ik voel een hard, stotend ding, veel breder dan een vinger, in mijn kont steken. Mijn ogen gaan weer wijd open. Ik herken het, onmiddellijk. Spies. Spies neukt me in mijn kont. Ik wist niet eens dat mensen dat deden, maar nu gebeurt het, neuk me, ja, ik wil het. De lange dunne pik van Spies steekt in mijn anale gang en begint te stoten, als tegenwicht van Bierbuik. Mijn kont spreidt zich wijd voor hem, sidderend, stuiptrekkend, hongerig naar zijn bleke pik.
Het is perfect.
Zo gaat hij door, spies. Steeds weer hamert hij op mijn kont. Ik denk niet dat Bierbuikje het merkt, of iemand anders. Spiesje heeft mijn kontje helemaal voor zichzelf.
Ik wou dat ik langer had om ervan te genieten, maar er worden nieuwe sensaties naar mij geslingerd. Als een andere kerel zich uit mijn mond terugtrekt en ik naar adem hap in de korte tussenruimte voordat ze mijn gezicht weer gebruiken, voel ik dat er iemand op me gaat zitten. Gewoon klimt hij op en gaat op mijn rips zitten. Ik kijk op, en zie een torenhoge, oranje gebruinde, grijnzende frat-bro zijn korte broek openritsen en de zoveelste pik tussen mijn tieten leggen.
“Ik zei het je toch,” zegt hij, en grijnst naar me als een kutwijf naar hun lievelingsspeeltje. “Ik moet die tieten neuken, schat. Gotta.”
“Noem het neukspeeltje geen babe,” gromt Bierbuikje. Ik stem zwijgend toe, want ik ben geen babe. Ik ben een stuk vlees.
De broeder lacht. Hij slaat me met open handen in het gezicht. Een ogenblik lang zie ik sterretjes en de bijna-kleuren van pijn-voorbij-het-zicht. Dan voel ik hoe zijn handen zich in het vlees van mijn tieten graven en ze tegen elkaar drukken, en dan word ik weer geneukt. Het is minder intens, dat gevoel, maar het weten, het feit dat iemand mijn borsten heeft genomen en ze gebruikt voor hun plezier, dat zij dit willen en dat ik geen andere keus heb dan het hun te geven-.
Dat is goed. Dat is echt goed. Frat Bro blijft op mijn ribben zitten, terwijl hij stoot en rukt. Ik mag een seconde naar hem kijken (onderbroken door het beuken van Bierbuik en het steken van Spies) voordat een vuist mijn haar omklemt en mijn hoofd naar achteren wordt gerukt.
Er zijn deze keer twee lullen. Ik vraag me af of de kerels broers zijn. Hun pikken zijn identiek. Ik wikkel mijn mond zo goed mogelijk om de twee heen, en ze neuken en neuken en neuken mijn gezicht.
Vijf lullen tegelijk. Dat bevalt me wel.
Een tweede orgasme. De broers in mijn mond houden het langer uit dan de jongens voor hen, en de vijf die in mij zitten – de broers, spies, bierbuik, frat bro – sleuren mij mee naar een derde en een vierde. Ik begin mijn samenhang te verliezen, nu, alle gedachten weg. Een bundel sensaties die rillen en sidderen onder elke nieuwe schok.
Dan, eindelijk, komen de broers. Ik hoor de een tegen de ander mompelen dat mijn mond perfect is. Pijpen, dus. Ik denk dat ik helemaal voor de pijpbeurten ben. Zij stappen weg, en niemand neemt hun plaats in. Enkele seconden later barst de pik van Frat Bro uit. Hij spoot een oceaan. Zoveel. Het bedekt mijn tieten, mijn gezicht, mijn haar – hij kantelt zijn heupen, staat een beetje – mijn buik en heupen. Frat Bro valt er half af, klimt er half af, maakt oogcontact, grijnst, zegt “bel me”.
Ik kan geen antwoord bedenken. Zelfs als ik het kon, zou ik het niet kunnen zeggen, want dan komt Spies klaar, en terwijl hij dat doet hamert hij dieper in mijn kont dan iemand ooit is geweest, daarvoor of sindsdien. Zijn sperma is bijna koud. Als hij klaarkomt, glijdt hij weer uit mij, langzaam en lang, en ik geef een sidderend hijgen. Ik zie hem niet meer terug.
En de menigte staat nog steeds om mij heen, maar niemand schijnt meer in de rij te staan om mij te gebruiken. Ik kom dichter bij een normale gedachte dan ik een tijdje geweest ben, en ik zie dat mijn handen met sperma besmeurd zijn, de spieren verkrampen. Ik heb jongens afgetrokken, en ik had het niet eens gemerkt. Mijn voeten zijn ook nat – Bierbuikje heeft aan mijn tenen gezogen, hij moet doorgegaan zijn.
En nu is het alleen hij en ik. Ik en Beer Belly, een gloednieuwe slet berijdend op haar maiden (de ironie) voyage. Hij heeft eindelijk genoeg snelheid opgebouwd. De herhaalde plof plof plof van zijn heupen tegen de geest wekt een nieuw soort extase op in de holte van mijn maag.
Ik kom weer klaar, kleiner, strakker, harder. Hij moet voelen dat mijn kutje zich in hem knijpt, want hij grijnst naar mij met een brede, smerige glimlach. “Vind je dat lekker?”
En ik spreek. Voor het eerst sinds lange tijd lukt het me om “ja” uit te hijgen.
Dat lijkt het hem te doen. Zijn glimlach maakt plaats voor iets hards en spannends en smachtends en hij komt diep in mij klaar. Een ogenblik blijven we zo staan. Dan trekt hij zich terug – ik huiver weer – laat mijn heupen los. Ik glibber op de grond, mijn hele lichaam een uitgeputte puinhoop. Het voelt alsof mijn botten van zijde zijn. Hij grijnst weer op mij neer, zijn enorme pik hangt er nog steeds uit. Reikt naar beneden. Grijpt mijn haar en sleurt me in een zittende positie. Hij veegt zijn pik af aan mijn gezicht, en laat dan los om zich weg te stoppen en zijn spijkerbroek omhoog te trekken.
Het kost me alles wat ik heb om niet weer in elkaar te zakken. De VIP-ruimte zit vol met grijnzende, lachende, juichende mannen.
Met cameratelefoons. Allemaal op mij gericht.
Ik wil u vertellen dat mijn ingewanden zich vulden met koude angst. Dat ik onmiddellijk wist, dat dit betekende dat dit alles… vastgelegd was. Dat iedereen het zou weten. Dat die kennis mij doodsbang maakte, en dat de gedachte dat mijn mooie, keurige, eerbare leven van mij zou worden weggerukt nog erger was.
En om eerlijk te zijn, dat gebeurde ook. Een soort van. Ik voelde me… bewust. Ik had het gevoel dat de mensen het zouden weten. Over mij.
Maar ik voelde me ook… goed. Tevreden. Alsof ze het moesten weten. De kleine sintels van Berry in mijn maag zouden immers spoedig weer oplaaien, en als ze niet wisten dat ik dit gedaan had, hoe zouden ze me dan weer komen zoeken en gebruiken?
Dat is de vreselijke waarheid. Ik wist al, dat dit de eerste keer was dat mijn lichaam zou toebehoren aan een vreemdeling die mij wilde hebben, maar zeker niet de laatste.
Ik heb u toch gezegd dat dit allemaal mijn schuld was.
Er waren echter maar een paar seconden om dat te denken, voordat het volgende deel van het vermaak van de avond zich op mij vestigde. Terwijl Beer Belly door de menigte liep en een diepe, leerachtige lach lachte, zwermden zijn vrienden over mij heen. Ik werd opgepikt, en nog een paar keer geneukt. Het was lekker, maar ik herinner het me niet zo goed. Het sleept me niet zo duidelijk terug naar dat moment.
Het laatste deel echter, dat ik me herinner. De nachtclub was gesloten. Het barpersoneel was teruggekeerd, had zich bij de menigte in de VIP-ruimte gevoegd, had zich net als iedereen op mij uitgeleefd, en had me toen naakt en onder het sperma op het barblad achtergelaten. De eigenaar was naar buiten gekomen, had me gevonden, doopte zijn ballen in mijn mond (ik zoog zonder dat het me gezegd werd en keek hoe zijn gezicht kronkelde van genot), rukte zich af en spoot op mijn gezicht. Hij had mij ook een klap gegeven, met open handen, en grijnsde naar mij, voordat hij van de bar afklom, onder luid gejuich van het barpersoneel.
Zij waren alles wat er nog was. Zij dronken cervezas en babbelden. Eindelijk, toen zij hun flessen leeg hadden, stonden zij op.
Eentje, een blonde zoals Frat Bro, begon te vertrekken. De eigenaar riep zijn naam.
“Waar ga je heen?”
“Naar de badkamer. Ik moet pissen.”
“Denk je dat de rest van ons dat niet doet? Nah. Ik heb een beter idee.”
Hun ogen waren op mij gericht. De blondine dacht na.
“De plaats zal daarna behoorlijk naar de klote zijn.”
“Is het dat niet al? Die trut heeft de hele tent ondergespit.”
“Ze zal een grote schoonmaak nodig hebben, dat is wat ik zeg.”
“Heeft er toch een nodig. Trouwens, wanneer krijg je anders deze kans?”
Blondje grijnsde, knikte. De eigenares grijnsde terug naar hem. En ik-
-zie, het had te ver moeten gaan. Op de een of andere manier. Dat had gemoeten. Ik had klaar moeten zijn.
Maar dat was ik niet. Ik was nog steeds Berry. Nog steeds het neukspeeltje, het stuk vlees. Ik wilde nog wat meer geruïneerd worden.
-Glipte van de bar af op mijn blote, met sperma besmeurde voeten. Ze bleven staan, draaiden onzeker in het rond.
En toen zonk ik op mijn knieën, als het gehoorzame hoertje dat ik was. “Wil je dat ik mijn mond open doe?” Mompelde ik.
En zij grijnsden als haaien. “Nog niet,” zei Eigenaar.
Zij cirkelden om mij heen, mompelend tegen elkaar. Ik wachtte. Ik kon ze niet opjagen.
Hun pikken kwamen tevoorschijn, klein en slap. Ik wachtte.
Lachen.
Toen- pis. Lange, gele, stromen pis, die mijn gezicht raakten. Ook warm, ik sloot mijn ogen. Een andere stroom raakte mijn haar, begon het sperma eruit te wissen. Een andere raakte mijn tieten (ik hoorde weer gelach, “mik op de tepel!”).
“Doe nu je mond open,” zei Eigenaar. Dat deed ik. En zijn straal boog door de lucht recht in mijn mond. Weer die afschuwelijke smaak, en de wetenschap dat ja, het afschuwelijk was, en ja, ik vond het heerlijk omdat ik wilde dat het afschuwelijk was. Afschuwelijk was wat vieze kleine spermasletten zoals ik verdienden.
Ik voelde de ogen van de eigenaar op mijn gezicht. Naar mij kijkend.
Dus staarde ik terug en begon te slikken. Grote slokken van zijn pis stroomden naar beneden in mijn buik. Zijn ogen verwijdden zich. Een ongelovig half lachje stoot uit zijn lippen. Ik ga door, terwijl ik zijn pis drink. Het andere personeel ziet het, lacht, en dan pissen ze ook in mijn mond.
(Ik ben er nu weer, terwijl ik dit schrijf.)
Ik slik het allemaal door. Elke druppel. Pas als ze allemaal leeg zijn, houden ze op. Er is een kort moment waarop – starend naar hun gezichten, leeg, kalm – ik een diepe, vreemde soort vrede voel.
Dan grijpt Blonde me weer bij de haren en sleurt me achter de bar. Ik hoor de anderen lachen- “jij vuile freak, ze zit onder de pis!” maar hij gooit me plat. “Vecht terug,” mompelt hij. “Probeer me tegen te houden.”
Ik reik omhoog, probeer aan hem te krabben, hem van me af te duwen, maar het lukt niet en ik ben blij dat het niet lukt. Ik wil zijn pik. Als hij wil doen alsof hij me r**e, prima.
Hij gaat hard naar me toe, komt klaar. Ik hijg als ik hem in me voel. Dan klimt hij eraf. Er liggen een paar diepe bakken achter de bar, en ik denk dat ik weet wat er komen gaat als hij mijn haar vastpakt.
