Shelly Cooper’s ogen begonnen haar in de steek te laten na
twaalf uur op de weg. Zij had gehoopt vanavond
Atlantic City te halen, maar zij besefte
dat zij nog vier uur hard rijden voor de boeg had
voor de boeg had, besloot zij in de volgende stad te stoppen om wat te
te eten, en misschien zelfs een dutje te doen in de auto
auto.
Haar reis van vandaag had haar door Indiana gevoerd,
Illinois, Ohio, en nu in Pennsylvania. Op het
bord verderop stond: “Afrit 11A, Bible Grove PA”.
Shelly nam de afrit die naar State Route 442 leidde.
Zij sloeg rechtsaf de weg op, de borden volgend
die het verkeer naar Bible Grove leidden.
Het was bijna 23.00 uur, en Shelly was er niet zeker van dat er
zelfs maar een plaats open zou zijn in een slaperig stadje in
het midden van Pennsylvania, waar zij een maaltijd zou kunnen vinden.
Maar toen zij het stadje binnenreed werd haar hoop nieuw leven ingeblazen toen
zij het veel te grote uithangbord van een klein eethuisje zag, dat de
rijweg, en reclame maakte voor een “Trucker’s Dream” ontbijt.
Er waren nog twee andere auto’s op de parkeerplaats toen
Shelly aan kwam rijden. Een gele Volkswagen Bug, en een politie
cruiser. Op de sticker op de deur van de politiewagen stond,
“Beschermen en Dienen; Bewaarders van de Waarheid”. Dit vond
Shelly een beetje vreemd, maar zij schreef het af als een te
actieve verbeelding, die het gevolg was van zo lang op de high-
weg.
De binnenkant van het eethuis was versierd met sport
memorabilia, voornamelijk bestaande uit Pittsburgh Steelers
prenten, en spandoeken uit de jaren 1970, en had een aroma
van gebakken varkensvlees. Aan de toonbank zaten een man en een
vrouw. De man, die een politie-uniform droeg, was bezig
een tamelijk grote hamburger te verorberen, en de vrouw,
gekleed in een serveerster-uniform waarvan Shelly dacht dat het
ruwweg twee maten te klein was voor haar grote gestalte, was
te lezen uit een pocketromannetje. Beiden keken Shelly aan
Shelly aan te kijken toen zij het diner binnenkwam.
De serveerster stond op van haar plaats en stapte achter de
toonbank, “Nou hallo daar schat. Neem plaats waar
u maar wilt. Wat kan ik u te drinken aanbieden?”
Shelly koos een zitplaats aan het andere eind van de toonbank
van waar de twee hadden gezeten, en vroeg om een koffie.
Toen de serveerster naderde met haar kopje koffie,
merkte Shelly de doordringende geur van goedkope parfum op, en
zag de kilo’s aangekoekte make-up op het gezicht van de vrouw.
Deze blondharige vrouw leek griezelig veel op haar eigen
moeder, die zij in Indiana had achtergelaten. Zij
grinnikte bij het besef dat white trash overal hetzelfde moest zijn.
overal hetzelfde moest zijn.
“Alstublieft schat,” zei de vrouw, terwijl zij Shelly’s
koffie voor haar neerzette, “mijn naam is Maybel. Ga je
iets te eten vanavond?”
“Ja, kan ik een hamburger krijgen, met sla en tomaten,
en verder niets erop?” antwoordde Shelly.
“Dat kan zeker. Wil je er ook frietjes bij?”
“Nee, dank u. Alleen de hamburger alstublieft.”
Maybel liep weg, en Shelly merkte dat de agent
naar haar staarde. Hij bleef naar haar kijken, en als
zij hem zou betrappen wendde hij zich af. Zij dacht dat als
Maybel de enige vrouw was waar hij naar mocht kijken gedurende de
nacht, dan moet haar eigen twintig jaar oude lichaam hem wel
hem een kick geven. Het was wat vreemd, maar zij gaf toe
aan zichzelf dat de aandacht wel een beetje vleiend was.
De hamburger was veel lekkerder dan zij verwacht had, en
zij gaf een grotere fooi dan zij normaal zou doen
ervan. De politieagent was al vertrokken, en hoewel
hij haar goed aankeek toen hij langsliep, heeft hij nooit
een woord tegen Shelly gezegd. Maybel had haar het beste gewenst toen zij
zij het diner verliet, en voegde er het oude “Je komt terug
nu, ya’ hear!” voor de goede orde.
Shelly was halverwege terug naar de snelweg toen op haar
het lampje “Check Engine” op het dashboard ging branden. Dit was haar
geluk, dacht zij. Zij zette de auto aan de kant
van de weg, en zette de motor uit. Shelly was geen
monteur, maar zij wist hoe zij de vloeistofniveaus moest controleren,
en hoopte dat zij alleen wat olie nodig had, of anti-
bevriezen om weer op weg te kunnen.
Na enkele minuten controleren, kon Shelly nog
nog steeds niets verkeerds aan haar motor, dus deed zij
deed de motorkap dicht, en stapte weer in de auto. Toen zij
de sleutel omdraaide, draaide de motor wel, maar sloeg niet helemaal
aanslaan. Zij dacht dat het klonk alsof de accu zwak was
zwak was, en dat hij niet genoeg druk gaf aan de
startmotor.
Juist toen zag zij de politieauto naast haar stoppen.
naast haar. De bestuurder, dezelfde agent die zij in het restaurant gezien had,
draaide zijn raampje aan de passagierskant omlaag en keek
naar haar.
Shelly opende haar eigen raampje, “Hallo, ik weet niet wat er
mis mee is. Het lampje van de motorcontrole ging branden, en nu
start hij helemaal niet meer.”
“Waarom sluit je hem niet af, dan rijd ik je terug naar
stad. Grady is de eigenaar van de garage hier, en ik ben er zeker van dat hij voor een
tientje, dat hij het niet erg zal vinden om er voor u naar te kijken
u te bekijken.” zei de agent.
“Ik denk dat u dan mijn ridder op het witte paard bent.” Zei ze
zei ze terwijl ze uit de auto stapte.
De agent stelde zich voor als Sheriff Rick James. Zij
brachten het grootste deel van de rit in stilte door, maar Shelly betrapte
dat hij onderweg een paar keer naar haar borst keek. Hij
moet echt hard zijn, dacht zij.
Toen Grady terugkwam, met Shelly’s auto vastgemaakt aan zijn
sleepwagen, vertelde hij haar dat de startmotor kapot was, en
dat hij hem niet voor maandag zou kunnen repareren, wanneer de
onderdelenwinkel openging. Het was zaterdagavond.
Shelly viel bijna in tranen bij het nieuws. Zij had geen
geld voor een motel. Zij wist niet eens zeker of
zij het geld had voor de starter. Sheriff James
stelde voor dat hij misschien een verblijfplaats voor haar kon vinden,
en haar zelfs een dag werk bezorgen op zondag, zodat
zodat zij een paar dollar kon verdienen voor de reparaties aan
haar auto. Hij vertelde haar dat morgen het jaarlijkse “Fall
Liefdesfeest” hier in Bible Grove was. De eerste zondag van
oktober komt de hele stad op het plein bijeen voor een
diner om de liefde, en de vriendschappen in hun
levens te vieren. “Het is een soort hoakey feest,” zei hij, “maar
het is een traditie die begonnen is toen de stad werd
werd gesticht, en wij hebben er gewoon een hekel aan om met tradities te breken
hier in de buurt.”
Shelly voelde zich erg ongemakkelijk bij zijn aanbod. Zij kende hem helemaal niet
helemaal niet, en hij gaf haar al de kriebels sinds
zij hem voor het eerst zag met zijn starende blikken. Aan de andere kant,
was zij echt niet in de positie om een verblijfplaats af te wijzen
verblijf, of een kans om wat geld te verdienen. Zij
vroeg hem wat voor werk, en hij zei haar dat zij
morgen kon helpen met de opbouw op het plein, en
en ook met het opruimen na het festival. Tussendoor zou zij
een gratis diner krijgen, en vijftig dollar verdienen voor haar
arbeid.
Sheriff James zei ook dat zij bij zijn
zuster Mary tot maandag. Zij heeft een groot huis,
woont alleen, en hij was er zeker van dat zij het niet erg zou vinden om
een aardig jong meisje voor een paar dagen onder te brengen, als een gunst
aan hem.
Shelly was er nog steeds huiverig voor dat hij haar zo snel
zo’n aanbod te doen, maar zij zag geen eerlijke redenen
om niet te aanvaarden. Dit was een kleine stad waar de mensen
voor elkaar zorgden. Zij zou dom zijn, en
zelfs op de grens van onbeleefdheid om het af te slaan.
Die nacht had Shelly verschillende levendige en erotische dromen.
Na elke droom werd zij wakker, heet en bezweet, alsof het nachtmerries waren geweest, maar
nachtmerries waren geweest, met als enig verschil dat zij
zeer opgewonden was, in plaats van bang na elke
dromen. Shelly droomde bijna nooit, of tenminste nooit
herinnerde zich haar dromen, maar zij veronderstelde dat dit te wijten was aan
het feit dat zij op een vreemde plaats was, en zich zo kwetsbaar voelde
zonder veel geld, en geen auto om in weg te rijden, dat
ervoor zorgde dat haar onderbewustzijn in overdrive ging.
Eén droom ging over de sheriff. Hij was in vol
uniform, en stond over Shelly’s naakte lichaam, gespreid
arend op een tafelblad. Shelly’s armen en benen werden
vastgehouden door onzichtbare handen, en de Sheriff was bezig zijn
nachtstokje in en uit haar.
In een andere droom zat Shelly op haar knieën, vastgehouden
weer door onzichtbare krachten, terwijl zij Grady’s abnormaal
grote pik, terwijl de zuster van de sheriff, Mary, tussen
haar benen lag en Shelly’s kutje likte.
Zij had nog andere dromen, maar die waren gevuld met ongeziene
handen die haar strelen, en onzichtbare monden die haar kussen, of likken
haar likken. Zelfs één met een geest die haar in haar kont neukte.
Telkens werd zij wakker met een onbedwingbare drang om
zichzelf tot een orgasme te masturberen.
De volgende morgen wekte Mary, de zus van Sheriff James,
Shelly om 6 uur ’s morgens wakker. Zij hadden elkaar gisteravond ontmoet toen de
Sheriff haar naar zijn zuster bracht, en haar vroeg om
Shelly een bed te geven voor de nacht. Mary bood Shelly
een jurk aan om te dragen, en zei dat het festival bepaalde
eisen had waaraan voldaan moest worden, en zij was
dankbaar dat de vrouw zo vriendelijk was. Mary gaf ook
Shelly een beschrijving van wat er gedaan zou moeten worden
vandaag, hoe de gebruiken van het feest symbolisch waren, maar
absoluut aan gehouden werden op deze dag elk jaar. Ook
beloofde Shelly gedurende het hele
feest, en haar zo veel mogelijk te helpen met het
gebeurtenis.
De jurk was groot, maar zag er toch eenvoudig uit. Het deed
Shelly aan het gewaad van een bediende uit de middeleeuwen. Er
was zelfs een schort bij de uitrusting inbegrepen.
Shelly voelde zich alsof zij in een andere wereld was binnengestapt
na het horen van Mary’s beschrijving van het feest.
Zij kon niet geloven dat er in deze tijd
nog mensen waren die rituelen hielden die vrouwen zo vernederden
zo. De hele dag zou zij f****d worden om de mannen te dienen
van de stad dienen. Zij kon hen alleen aanspreken met Sir, of My
Heer. De vrouwen mochten pas eten nadat de mannen
mannen klaar waren, aan tafels die aan de zijkant van
het plein. Dit was mannelijk chauvinisme op zijn ergst, dacht zij
dacht zij. Het was echter maar voor een middag, en
zij kon gratis eten, en ook nog een paar
geld te verdienen.
De opzet was vrij eenvoudig. Alle vrouwen van de stad waren
aanwezig, gekleed in kostuum voor het evenement. Sommigen begonnen
te koken, helemaal aan het eind van het plein, terwijl de rest,
Shelly inbegrepen, de taak op zich nam om een eethoek te maken
ruimte te maken. Zij zetten alle tafels in elkaar, plaatsten de
stoelen eromheen, en maakten het dan af met borden
en zilverwerk. Rond vier uur begonnen de mannen te
te verschijnen. Shelly had het niet eerder opgemerkt, maar zij
besefte dat zij de hele dag nog geen enkele man gezien had.
Zelfs niet wandelend door de straten.
Toen de mannen verschenen, werden zij begroet, en gingen zitten door
een vrouw, die dan zijn glas vulde, en met een
vertrekken met een buiging. Mary had Shelly gezegd dat zij
haar broer naar zijn stoel kon begeleiden, en wees
waar dat moest zijn. Toen het zover was, voelde Shelly
een grondige afkeer van deze hele praktijk, maar
herinnerde zich aan het geld dat zij er mee verdiende.
Shelly begroette Rick toen hij aankwam, en liep met hem mee naar
zijn stoel. Die stond aan het hoofd van de eerste
tafel, recht voor het kleine podium in het midden
midden op het plein. Zij schonk zijn glas in, en hij
pakte haar hand toen zij zich omdraaide om weg te gaan.
“Ik weet dat je hier waarschijnlijk van schrikt. Ik kan me niet
hoe vreemd het moet lijken voor een buitenstaander als jij
jezelf, maar je doet prachtig werk Shelly.”
Was alles wat hij zei.
Zij glimlachte, een beetje tevreden met zichzelf, en bedankte
hem voor het compliment, en slenterde toen terug naar waar
Mary stond.
De vrouwen bedienden hun mannen toen het eten klaar was.
Shelly, die aan Rick was toegewezen, bracht hem bord
na bord eten. Toen de maaltijd afgelopen was, moesten de vrouwen
alle borden en bestek van de tafels afruimen
de tafels af te ruimen, en dan de beker van hun man weer met wijn te vullen,
voordat zij zich naar hun eigen diners terugtrokken.
De mannen vertelden luide, en soms grove grappen, en
verhalen, terwijl de vrouwen hun enkele borden met eten opaten.
Shelly vroeg Mary wat al dit dienaar-, en “My Lord
te maken hadden met het vieren van de liefde. Mary vertelde haar
dat dit gewoon eten was, en met een blik van wat
droefheid scheen te zijn, dat de liefde later zou komen.
Nadat de vrouwen hun maaltijd beëindigd hadden, ruimden zij
hun eigen tafels af, en keerden naar hun plaatsen terug. Nu was
het moment waarop de mannen hun een glas wijn serveerden.
Shelly bedankte Rick voor de wijn, en hij plaatste een zachte
kus op haar voorhoofd, zonder waarschuwing, en zei eenvoudig,
“Geniet ervan.”
Een band was het podium opgegaan, en begon te spelen wat
Shelly dacht dat het walsmuziek was, maar ze was er niet echt
zeker. Haar hoofd voelde een beetje duizelig aan, en zij nam aan dat het
kwam van een mengsel van de hele dag in de zon liggen, het was
erg warm voor oktober, en de wijn die zij gedronken had.
Shelly’s spieren begonnen erg moe aan te voelen, maar geestelijk
was zij klaarwakker. In feite leek het alsof haar
zintuigen overmatig actief waren. Zij hoorde niet alleen, maar
zou gezworen hebben dat zij de muziek kon voelen die
van het toneel. Haar gedachten leken in cirkels te gaan.
Alsof het aan het racen was, kon zij zich niet helemaal concentreren op
één enkele gedachte voor meer dan een ogenblik. Zij besloot
Mary te vragen of zij al weg mocht gaan
nog, aangezien zij zich niet goed voelde.
Zij wendde zich tot Mary, “Ik voel me niet zo goed, denk je
denken…” Mary kapte haar af met een vinger tegen haar lippen.
Toen leunde Mary naar voren en fluisterde in haar oor,
“Nu, komt de liefde.”
Net toen ze dat zei, legde Rick zijn handen onder
Shelly’s armen en tilde haar uit haar stoel. Toen zij
zich op trillende benen naar hem toe draaide, trok hij haar
dicht tegen zich aan en kuste haar.
Shelly was woedend dat hij de vrijheid zou nemen om
te kussen zonder toestemming, maar voordat zij zich kon terugtrekken
weg kon trekken en hem kon slaan, zoals zij van plan was, merkte zij
dat haar lichaam op zijn kus reageerde. Zijn lippen voelden zo zacht
en warm op de hare, en zijn armen om haar heen gaven haar het
grootste gevoel van veiligheid dat zij ooit gekend had. Dit
was zo vreemd. Zij voelde zich helemaal niet tot hem aangetrokken,
toch leek haar hele lichaam, en al haar emoties
te verlangen naar meer van zijn aanraking.
Toen hij de omhelzing verbrak, probeerde zij iets te zeggen,
maar zij kon de energie niet opbrengen om te spreken. Het was alsof
haar geest de controle over de handelingen van haar lichaam verloren had. Zij
voelde zich slap in zijn handen. O ja, dacht zij, die
heerlijke handen.
Rick zette haar neer op de rand van de tafel, toen zag zij
zag dat alle andere vrouwen overladen werden met
kussen, en omhelzingen van hun mannen. Sommigen gingen zelfs
nog verder. Verscheidene vrouwen hadden nu hun
borsten bloot aan hun mannen. Maria, die op de tafel
de tafel naast haar, die geen man toegewezen had gekregen,
staarde Shelly aan met een blik van lust, terwijl haar handen
omhoog gleden naar haar eigen borst.
“Dit loopt uit de hand.” dacht Shelly, maar
ze kon zich er nog steeds niet toe brengen iets te doen, of te zeggen
om tegen de gang van zaken te protesteren. Plotseling voelde zij
Rick’s handen op de blouse van haar jurk. Evenals alle
andere vrouwenjurken hier vandaag, werd de top vastgemaakt
door een touwtje langs de voorkant van de blouse. Hij was
die van haar los! Zij moest hem tegenhouden, maar zodra zij
dat dacht, voelde zij de hand van Maria op haar been. Zij was
schoof die langzaam onder Shelly’s jurk. Shelly wilde
gillen, vluchten, wat dan ook. Maar tegelijkertijd wilde zij
wilde zij meer. Haar hele lichaam was levend en opgewonden. Zelfs
het wapperen van haar haren in de wind scheen haar op te winden
op te winden.
Voordat zij dit kon rationaliseren, besefte Shelly dat
Rick haar topje helemaal had losgemaakt, en nu met zijn handen haar blote borsten streelde, die heerlijke borsten.
haar blote borsten met zijn handen, die heerlijke
handen, terwijl hij langzaam zachte kusjes in haar hals drukte,
en toen met zijn lippen naar haar borst begon te gaan.
lippen. Op hetzelfde ogenblik voelde zij hoe Maria’s hand
die zich een weg zocht onder de rand van haar slipje. Zonder
bedacht opende Shelly haar benen wijder om Mary
gemakkelijker toegang te geven onder de doorweekte stof. Haar eigen handen
verkenden nu de spieren van Ricks armen, en
in de richting van zijn middel. Shelly was in extase.
Alle gedachten die zij had dat dit verkeerd was, of vreemd
waren weggevlucht. Haar geest was maar op één ding ingesteld,
genot. De rest van de nacht was een neukfestijn. Tegen
het einde van de avond had zij de liefde bedreven met Rick, samen
met verscheidene andere mannen, meerdere malen, en zelfs
haar eerste vrouw tot vrouw ontmoeting beleefd met
Mary.
De volgende morgen werd Shelly wakker, liggend over de voor
stoel van haar auto bij een rustplaats langs de interstate.
Zij wist eerst niet zeker waar zij was. Was het allemaal
een droom geweest? Haar pijnlijke spieren, vooral in haar bekken
gebied vertelden haar dat het dat niet was geweest. Die schoften! “Zij
hebben me verkracht!” Dacht zij bij zichzelf.
Wat nu te doen? Hoe was zij ontsnapt? Als het echt was,
hoe had zij dan haar auto teruggekregen, en wanneer was zij
naar deze stopplaats?
Toen zag zij het. De videocassette die op
de vloer van haar auto. Er stond “Love” op, en er was
een klein briefje aan vastgeplakt. Het briefje luidde: “Je komt
nu terug, hoor”.
Shelly begon te rijden. Zij wist niet zeker wat zij zou
doen. Zij wist niet eens in welke richting zij ging
in. Toen zag zij het antwoord. Een verkeersbord verderop.
“Afrit 11A, Bible Grove PA”. Haar tepels werden stijf.
